Rain of Fire
Tüm gece deliler gibi arkadaşlarım ve yeni tanıştığım insanlarla dans ederken güneşin bizim için son kez doğuyor olduğunun farkında değildik. Müziğin ritmine kendimizi kaptırmış geceden kalan alkollu bedenlerimiz her zerresiyle hayatın tadını çıkarırken kulağımı parçalayıp geçen merminin soğukluğunu ilk kez hissettim. Beni öldürmeyen o mermi en yakındaki arkadaşlarımdan birini benden almış şimdi yerde tam önümde cansız yatıyor. Kulağım kanıyor ama üstümdeki kan kulağımdan mı arkadaşımdan mı bilmiyorum. Gözüm diğer arkadaşlarımı arıyor hepsi bir tarafa savrulmuş yerde yaralılar başka ölüler de var ve ben ne tarafa koşmam gerekli onu bile bilmiyorum. Arabam aklıma geliyor, etrafa rasgele koşuşan kalabalığın içinde sahneyi gözüme kestirip arabamın yerini hatırlamaya çalışıyorum, arabama doğru koşarken o taraftan ateş açıldığını görüyorum, az ilerde önümde yığılıp kalan insanları görüyorum ve tüm gücümle aksi istikamete koşmaya başlıyorum. Açık arazide dakikalar önce eğlenip hayatın tadını çıkardığımız, dans etmek için yer bulamadığımız o geniş düzlük şimdi saklanılamayacak kadar büyük geliyor. Herkesin koştuğu ve ölmediği yöne doğru koşmaya kalabalığı takip etmeye başlıyorum. Kimileri yorgun, kimileri benden daha yaralı kaçmaya çalışıyor. Olabildiğince önlere koşmaya ilerisinin güvenli olduğunu görmeye, güvenli olduğuna inanmaya çalışıyorum. Arkadaşlarımdan hiç biri etrafımda yok, bu bir can pazarı ve herkes kendi canının derdinde. Var olan tüm gücümle ileri koşuyorum en ön saffalara yaklaşmışken birinin bağırdığını duyuyorum. “GELİYORLARRRR” Üzerimize doğru gelen motorun arka tarafında oturan kişi bizi yayılım ateşine tutuyor. Mermilerden biri ayağıma isabet ediyor ve yere yığılıyorum. Artık kaçacak bir yerim kalmadı. Motorlu kaçanları ateş açarak kovalamaya devam ediyor, kimsenin sağ çıkmasını istemiyorlar. Kaçtığımız yönden silah sesleri bize doğru yaklaşıyor. Aklıma küçükken düştüğüm zaman kanayan ayağıma nenemin kan dursun diye kahve koyduğu zamanlarım geliyor. Sevdiğim insanlara tek tek sarılıp son kez olduğunu bilsem bile “sizi seviyorum” demek geçiyor içimden. Silah sesleri artık yanımda, hayatımda ilk kez gördüğüm bir adam gözümün içine bakıp silahını başıma doğrultuyor.
“O ki en büyük affedicidir, günahlarımızı affetsin” diyor.
(Kurgudur)
