Hastaheneden Dönüş
04/08/2023 – 12/08/2023
2. Kez Mekanik ikter tanılı Sarılaşmış yatışımın süreci sonunda “canlı giren ölü çıkar” dedikleri Dr. Burhan Nalbant Oğlu Devlet Hastahanesinden sağ salim bir şekilde taburcu olmayı başardım.
Bu gün 13/08/2023
Geçirdiğim operasyonları, yediğin serumları kollarıma saplanan iğneleri ve damar yollarını geride bıraktığım halde operasyondan kalan ufak sızılar “bitti ama henüz değil” dercesine sızlamaya devam ediyor.
Ben mi?
Ben şarkılar dinleyip onları kendi sözlerimle yorumlamaya devam ediyorum.
Yüzyüzeyken konuşuruz – Boş Gemiler şarkısındaki
“Bize biraz umut lazım, diyalog lazım, karavan lazım” kısmını,
“Biraz Muz lazım, Ot lazım, Karavan lazım” olarak değiştirdim söylerken.
ikisi de kulağıma hoş geliyor.
ikisi de farklı anlamlarla bütünleşiyor.
Biri bir duvar ördü, kendim gördüm
Herkes kördü, bende sövdüm, herkes gördü.
Bize biraz umut lazım, diyalog lazım, karavan lazım
Herkes güldü, bende sövdüm.
bilemiyorum belki de normal olmaya çalışmaktan normalleşmeye başlamışımdır. Kendimi ifade etmeye çalışmayı yavaşça yitirdiğimi ve savaşı kaybettiğimi hissediyorum.
Hayat verdiğimiz anlamlar kadar şekillenir.
Algıladığımız kadar geniştir,
ve yaşadığımız kadar gerçektir.
yaşadığımız veya yaşayabildiğimiz kadar.
Gerçek nedir?