Yok olan Gecenin Şafağında
Yine Ölümün pençelerinden kurtuldum,
Bu kez hastahanede, benim gibi diğer beş hastayla aynı odayı paylaşarak iyileştim. Farklı farklı insanlar tanıdım bu kısa sürede, hayatlarımız tam o anda, o noktada kesişti bir süreliğine.
Bu bir kez daha görüşeceğimiz anlamına gelmese de, çok ilginç bir tecrübeydi bu yine de.
Karanlık yok olan bir gece hayal ettim tamda hastahanedeki üçüncü gecemde, yok olmasını istedim o gecenin, yok olmasını istedim tam o an evrenin.
Çünkü biliyordum artık, biliyordum tanrı kadar yalnız olduğumu.
Biliyordum hiçbir şeyin artık eskisi gibi olmadığını.
Yok olan o gecenin Şafağında, hasta yatağımın perdelerini kapatıp sessizce ağladım içime aktı göz yaşlarım. Sessizce izledim. Gecenin yok oluşunu gözlerimin önünde. Sessizce ağlarken diledim.. Bir daha Gece olmasın diye, diledim tüm kalbimle… Dileklerim kabul olsun diye.
