Ve yine Karanlık
Kırılan o kadar çok şey var ki içimde, Sessiz çığlıklarım her zaman olduğundan daha yüksek, ama kimse duymuyor, hep olduğundan daha çok acıyor kalbim. Göğsüm sıkıştı bu gün, nefesim kesiliyor gibi hissettim… Nefes alamadığımı hissettim yaşarken. Tıkandım…
Kaçıp gidemiyorum bile, kendi içimde hapsolmuşum. Bunu anlayan yok, bunu gören yok.. Açılamıyorum kimseye çünkü kimse anlamıyor benliğimi.. Anlatamıyorum kendimi..
