Tigolium Atlas Maceraları Yeni Sezon
Karakter adı : Sareth
Hikayesi :
Sareth, ıslanmış taşların üstünde, terk edilmiş bir tapınağın mermer basamaklarında bulundu. Yeni doğmuştu; gözleri hâlâ kapalıydı, ama kırmızı cildi ay ışığında soluk soluk parlıyordu. Yanında ne bir pusula, ne bir not, ne de bir ad vardı. Sadece X şeklinde bir kolyesi vardı boynunda. Sareth, kimsesizler arasında büyüdü. Baldur’s Gate’in en dip mahallelerinde, hırsızlarla, kaçakçılarla ve yalanla örülmüş bir dünyada hayatta kalmayı öğrendi. Kendi adını kendisi seçti. “Sareth” — eski dilde “karanlıkta kalan gerçek” anlamına gelen bir kelime olduğunu bir sokak büyücüsünden duymuştu. Bu onun hoşuna gitmişti.
Çocukken geceleri aynı rüyayı görürdü: Bir adam, gölgelerin içinde yürür, sırtında bir kılıç taşırdı — ama yüzü asla görünmezdi. Adamın ardından bir çöl uzanırdı ve havada yankılanan bir fısıltı olurdu: “Ölümle yaşam arasındaki dengede doğanlar, yolunu gölgeyle bulur.” Sareth’in içindeki boşluk, zamanla öfkeye dönüştü. Kimdi ailesi? Neden bırakılmıştı? Onu kim istememişti? Ve neden hâlâ hayatta kalıyordu? On üç yaşında ilk cinayetini işledi. Sadece bir adamı değil, içindeki korkuyu da öldürdü o gün. Ve anladı: hayatta kalmak istiyorsa gölge gibi olmalıydı. Görünmeden yaklaşmalı, darbe vurmadan önce nefes bile aldırmamalıydı. Yıllar içinde hırsız oldu, dolandırıcı oldu, bir celladın çırağı bile oldu. Ama hiçbir yere ait olamadı, Waterdeep’in kuzey duvarlarına çarpan rüzgar, Sareth’in pelerinini kamçı gibi savururken gözleri şehre değil, yukarıya bakıyordu.
Henüz birkaç ay önceye kadar bir hayaletti Sareth.
Adı yalnızca karanlık sokaklarda yankılanan, kimliksiz bir haydutdu. Eski bir Gri Ell görevlisinin yeteneğini farketmesi ile Gri Ell’e katılma daveti almıştı. Gri Ell’e katılma andını içtikten sonra yine aklında deli sorularla gecenin bir köründe uykusuz derin derin düşünüyordu. Waterdeep onun o hiç ait hissetmediği evi olabilirmiydi ?
