05.06.2025 D-Day 3
Sabah 08:04 iş yerimdeyim, İki ay önce ölen kuzenimin arkadaşlarından bir abinin balık avlamak için deniz kenarına gidip düşerek kanlı dizlerle belediyeye geldiği bir günün sabahı bu gün, dengesini kaybedip kayalıklarda düşmüş, hastahaneye gitmiş bişeyin yok deyip biraz ilaç sürüp yollamışlar ama dizleri paramparçaydı. Nasıl davranmam gerektiğini bilemediğim o anlardan biri oluştu yine, gidip geçmiş olsun diyebildim sadece. Sihirli bir değneğim olmasını ve onu tek dokunuşla iyileştirmeyi isterdim. Onun yerine sadece baka kaldım birçok kez olduğu gibi.
Çok garip bir rüyadan uyanarak çıkmıştım evden bu manzaradan önce, karmaşık duygular içinde radyoda karşıma ilk çıkan şarkı Güneş’ten – NKBİ oldu.
Satırlarca yazasım var nefes almaksızın,
yazmıyorum artık, çünkü anlamasızım…
