Hasret
Zaman durmuş gibi,
Ellerim bağlı, kalbim mühürlü.
Aramızda bir dağdan fazlası vardı engel.
Neden böyle olmuştu bilemedim, bilemem
Renkli sözler yazmayı bilemediğim gibi.
Hasret ve keder hep kaderim.
Ağlasam da, sızlasam da değiştiremem.
Gelecek mi geri ? Bilemem.
Beni gerçekten sevdi mi sevdiğim gibi ? Bilemem
Özlüyorum, çölde kalmış denizi özleyen balık gibi,
Yarını sağ çıkarabilir miyim sensiz… Bilemem.
Şişelerde kaybolmamak için direniyor benliğim.
Ne kadar daha onsuz olabilirim, Bilemem.
Hayat devam etmeli belki evet,
Ben onsuz devam etmek istemem.
Uzatsa bana elini ben geldim dese,
Başka kimseyi istemem.
Yeter mi bir insana bir kişi ?
İçimdeki koca evrene sığdırabilirim onu,
Galaksiler, evrenler yaratırız birlikte.
Dudaklarımız buluşur belki yine, Bilemem.
Özlediğim tenine dokunurum sıkılmadan saatlerce,
Okşarım saçının her bir telini özenle.
Gelecek mi geri ? Bilemem.
Bilinmezliklerimde kaybolmadan kurtarır mı beni?
Karanlık büyümeden el ele tutuşur muyuz yine ?
Hayata karşı birlikte savaşır mıyız ?
Kanayan yaralarımıza merhem olur muyuz ?
Bilemem..
En kötüsü de bu belki, Bilememek..
Hasreti beni mahvederken onu görememek…
