Gecenin Sessiz Soğuğu

Bu uzunca bir yazı olacaktı ama sildim hepsini geceye bir şiir bırakmak istedim.

Soğuk, sessiz, buruk bir gece,
Antik Roma’da Şarap içip,
Roma ekmeği yemek vardı,
Güzel bir müzik eşliğinde.

Hayat çok güzel bir öğretmen,
Anlayana kadar tekrarlatıyor hatalarını.
Hiç acıması da yok,
Vuruyor kafana illa öğren diye.

Sormak istiyor ama soramıyor insan,
Hiç mi için sızlamadı diye,
Doğru son damlayı dökmüştük,
Geleceğe yürümüştük..

Kalbimin karanlığından korkuyordum,
Çünkü biterse artık bu son olacaktı.
O eski beni gördüğüm son kezdi bu,
Şimdi yine karanlıklar var kalbimde.

ve o Karanlıklardan zincirlerini koparıp dışarı fırlamış o duygusuz canavar.
Yoo hayır, bu geçmişe yazılmış bir şiir değil.
Bu bundan sonra olacakların ilk dizeleri,
Kötülük serbest kaldı kalbimdeki, O kibar ben siktir edildi, Kötüsün dendi.