Final Sahne
Bu şimdiye kadar ki değişim süreçlerimin en sancılısı ve en farklısı oluyor. Zaman zaman girdiğim bu değişim süreçlerinin sonuncusu olduğunu hissediyorum belkide en başında değiştirmem gereken şeyi değiştiriyorum.
Zorlu süreçler güçlü insanlar yaratırmış, bundan dahada dibe batamam, o dibi bir kez gördüm tekrar okadar derine inemem. Kendine değer vermezsen kim sana değer verir ki? Düzenli sporların yanına eklediğim bir iki şey daha var bu kez değişimim artık her şeyin yerli yerine oturduğu bir süreç olacak.
Ne istediğinden emin olmayan insanlara benzemek istemiyorum, onlarla zaman kaybettiğim yeter artık, hedeflerime odaklı bir hayatı seçiyorum ve kaosu terk ediyorum.
“Evim” dediğim yeri tekrar şekillendiriyorum, parçalanmış kalbimin ufalanmış parçalarını cımbızla tek tek özenerek yerine yerleştiriyorum. Bir daha kırılmaması için de Çaba , Emek, Özveri nedir bilmeyenlere karşı etrafına Adamantium’dan bir katman ekliyorum. Ulaşması kolay olan şeylerden insanların nasıl da hemen vazgeçtiğini ilk görüşüm değil ama son görüşüm olacak.
Çocukluk devri bitti artık, ne yazılarım affedecek hatalarımı, ne şiirlerim dökecek bir damla göz yaşı.
Dünya bize iyi olmadı, belki de artık bizim de ona karşı iyi olmama zamanımız gelmiştir.
