Politika
Sosyalist düşüncelerin gölgesinde Kapitalist demokrasiye maruz kalan hayatların çığlığını bastıran emperyalizmin ne demek olduğunu düşünüyordum bir süredir.
Ve tabi ki azınlıkların içindeki azınlıkların hayatta kalabilmek için verdiği mücadeleler takılıyor aklıma.
Demokrasi çatısı altında çatır çatır ezilen Humanizm ve,
babamın söylediği o ironik ” Biz ayağına giyecek ayakkabı olmadığı için buna sebep olan partilere karşı mücadele verirken, o ayağında ayakkabısı olmayan insanın, oyunu buna sebep olan partilere vermesi” sözü de buna ek anlam katıyor.
Doğru olan ne ?
Bireysel haklar için toplum çıkarlarını görmezden gelip kendi götünü kurtarmak mı ?
Toplum çıkarlarını korumak için kendini ateşe atmak mı ?
Pragmatis bir düşünce bunu bireysel çıkarlar seviyesinde istediği gibi kullanabilecekken neden topluma daha çok önem veriyor ?
Peki ya bunun tam tersi,
Ulusal birliği savunan bireyler neden kişisel çıkarları doğrultusunda toplumuna sırt çevirebiliyor ?
Bu sıkıcı yazıya bir son veriyorum,
Şu an saat 1:48 ve aklımda yeni bir umut kıvılcımı var. O Çok tatlı, Düşünürken kalbim hızlanıyor. Jinx’lememek için dile getirmek pek istemiyorum ama galiba… galiba bu kez..
Ehmm..
Sonra konuşuruz.