Neden?!
Derler ki,
Bir insan özgürlüğünü kaybetmeden gerçek kendini asla tanıyamaz.
Biliyorum ki yüzleşmem gereken gerçek her şeyden daha zor.
Başıma gelen her şey benim verdiğim kararlardan dolayı, benim hatam,
Eğer ben bunu kendime yapıyorsam, o zaman asıl gerçek, benim içimde çürümüş bozuk bir şeylerin olduğu.
Kafamın içinde sürekli tekrar eden ve benim kötü olduğumu söyleyen anlamsız sesleri susturmak imkansız.
Bu sesler arasında boğulduğumu hissediyorum ve kendime sormadan edemiyorum.
Neden Kendimden bu kadar çok nefret ediyorum ?
Artık biliyorum.
Dokunduğum her şeyi mahvediyorum, kendi hayallerimle başkalarının hayallerini yıkıyorum.
Aslında tek istediğim mutlu olmak ve başkalarını da mutlu edebilmekti.
Oysa verdiğim kararlar daha fazla yıkım, daha fazla göz yaşı, daha fazla hüzün getirdi.
