Yıkılan yok olan rüyalar…
Soğuk bir Günün sabahına uyandım yine, çok sessiz bir gecenin sabahı.
Yıldızlara bakıp gelecekte neler olacağını birlikte düşündüğümüz o günler geride kaldı,
artık sende yalnızsın o gökyüzündeki yıldızlar gibi, sadece sen değil bende..
Evet, suçlu aramamak lazım ama sende hatalıydın en az benim kadar.
Olanlar oldu, artık geri dönüşü yok geçmiş günlerin, seni tanırken gitmek zorunda kalacağımı bilseydim bizi bağlayan şeyin gelişmesine bile izin vermeden giderdim, biz ruhlarımızı paylaşmıştık yalnız sarılarak ağladığımız gecelerde.
Bir güveni sağlamak zordur ama yıkmak çok daha kolaydır, suçluyum verdiğim karardan dönmediğim için ama en çok suçluluğum kalbimin gösterdiği yöne gitmemdi.
Suçluyum biliyorum, artık kimseden af dilemiyorum, yaptıklarımın kendine göre doğruları var.
Döktüğün her damla gözyaşı beni ölümüne mahvetse de, geri adım atmayacağım.
Bunca yıldır tanıdığın beni belki de sandığın kadar iyi tanımamışsındır.
Tıpkı benim seni tanıdığımı sandığım gibi.
Hayat devam ediyor, hayatımızda kimlerin olacağı ise sadece bizlerin seçimi.
